سالم زیبا

آمپول ویتامین B12 مکمل تزریقی ست که برای درمان کمبود ویتامین B12 تجویز می‌شود. کمبود در این ماده مغذی می‌تواند منجر به مشکلات متعدد سلامتی شود از خستگی گرفته تا تغییرات عصبی موقت. این مقاله به اهمیت حفظ مقدار کافی B12 اشاره می‌کند و فواید و خطرات مربوط به آمپول ویتامین B12 را مشخص می‌کند.

ویتامین B12 چیست؟

ویتامین B12 یک ویتامین ضروری محلول در چربی است که نقش مهمی در بسیاری از عملکردهای بدن بازی می‌کند از جمله:

سنتز DNA

تولید انرژی

سلامت سلولهای عصبی

تشکیل گلبولهای قرمز خون

عملکرد عصبی

B12 در بسیاری از غذاها موجود است (بخصوص منابع حیوانی) که به ملکولهای پروتئین در آن غذاها متصل می‌شود. ویتامین B12 به هنگام هضم از پروتئین جدا می‌شود و در جریان خون جذب می‌شود. اسید معده کافی باید باشد ویتامین از پروتئین جدا شود و ماده‌ای به نام فاکتور طبیعی برای قطعی شدن جذب آن، ضروری است.

افرادی که قادر به جذب مناسب ویتامین B12 نیستند ممکن است کم خونی خطرناک داشته باشند که نوعی کم خونی است که بوسیله کمبود فاکتور طبیعی مشخص می‌شود. میانگین مصرف روزانه ویتامین B12 که توسط سازمان تغذیه مشخص شده، 2/4  میکروگرم (mcg) برای مردان و زنان بالای 14 سال است. زنان باردار و شیرده به میزان بیشتری نیاز دارند که به ترتیب 2/6 و 2/8 میکروگرم (mcg) است.

آمپولهای ویتامین B12: ویتامین B12 مصنوعی

علاوه بر مصرف منابع غذایی ویتامین B12 ممکن است ویتامین B12 نسخه تولید شده از مواد مغذی به نام سیانوکوبالامین به دست آورد. آمپول ویتامین B12 ماده تزریقی حاوی مقادیر بالایی از سیانوکوبالامین است. این آمپولها که هم توسط فرد و یا تجویز شده توسط دکتر تهیه می‌شوند، می‌تواند به سرعت سطح ویتامین B12 را در فردی که دچار کمبود است برطرف کند.

سیانوکوبالامین بصورت مایع، قرص یا کپسول در دسترس است. غذاهای خاصی همانند غلات و شیر غیر لبنی و ماستها را می‌توان با ویتامین B12 غنی کرد.

چه کسی نیازمند آمپول ویتامین B12 است؟

فواید و مضرات آمپول ویتامین B12

اگر چه مکملهای ویتامین B12 و غذاهای غنی شده با این ویتامین در دسترس هستند اما آمپول ویتامین B12 فقط در صورت تجویز قابل دسترسی است بنابراین همیشه تشخیص بالینی ضروری است. لازم است توجه داشته باشید که پایین بودن سطح این ویتامین در اکثر افراد بالغ سالم، نادر است به دلیل اینکه کبد انسان به اندازه چندین سال ویتامین B12 را ذخیره می‌کند. البته بعضی از گروه‌های افراد بیشتر از دیگران در معرض کمبود هستند و ممکن است با پزشکشان در مورد امکان استفاده از آمپول ویتامین B12 صحبت کنند. گروه‌های در معرض خطر شامل موارد زیر هستند:

افراد متلا به علائم و نشانه‌های کمبود ویتامین B12

کسی که هر یک از این علائم و نشانه‌های کمبود ویتامین B12 یا کم خونی ناشی از ویتامین B12 را داشته باشد باید فورا با پزشک خود صحبت کند.

بعضی از علائم و نشانه‌های شایع آن عبارتند از:

کاهش عملکرد شناختی، مانند مسائل با حافظه و درک

خستگی

بی حالی

یبوست

احساس ضعف

افسردگی یا تحریک پذیری

سردرد

مشکل حفظ تعادل

زخم، تورم زبان که ممکن است زرد کمرنگ یا خیلی قرمز باشد

تپش قلب

زخمهای دهان

احساس سوزش و سوزن سوزن شدن

تغییر در دید

عوامل خطر کمبود ویتامین B12

همچنین عوامل خطر زیر می‌توانند شانس بروز کمبود ویتامین B12 را افزایش دهند:

مصرف الکل

سیگار کشیدن

داروهای خاص از جمله آنتی اسیدها و بعضی از داروهای دیابت نوع 2

ویتامین دی چیست ؟

ویتامین دی یک ویتامین محلول در چربی است که وظایف بسیار مهمی در بدن دارد. این ویتامین به تولید کلسیم، ساخت و مراقبت از استخوان ها کمک کرده و در تنظیم سیستم ایمنی، سلول ها و پیشگیری از سرطان مفید می باشد. بدن ویتامین دی را ذخیره کرده و زمانی که پوست در معرض نور آفتاب است، شروع به ساخت این ویتامین می کند. ویتامین د در برخی غذاها مثل شیر غنی شده با ویتامین دی یافت می شود.

ویتامین دی دو دسته است:

ارگوکلسیفرول( D2)

کلسیفرول (ویتامین D3)

کوله کلسیفرول بهترین ترکیبی است که سطح ویتامین د را در خون افزایش می دهد. در کودکان کمبود ویتامین د موجب راشیتیسم یا نرمی استخوان می شود. برخی افراد ممکن است ویتامین د را به میزان کافی جذب نکنند بخصوص افرادی که در مناطق کوهستانی زندگی می کنند و همچنین سالمندان. سیاه پوستان به اندازه سفید پوستان، نور آفتاب را براحتی جذب نمی کنند بنابراین خطر کمبود ویتامین د در این افراد بیشتر است. کمبود ویتامین د با برخی بیماری ها مثل سرطان سینه و کولون، پروستات، فشار خون بالا، افسردگی و چاقی ارتباط دارد، بنابراین افراد با بیشترین سطح ویتامین د کمتر در معرض ابتلا به این بیماری ها هستند.

 

ویتامین D3 نسبت به ویتامین D2 بهتر جذب بدن می شود. این دو ویتامین به طور طبیعی در مواد غذایی یافت شده و به شیر نیز افزوده می شود. البته همه محصولات لبنی من جمله ماست و پنیر نمی توانند با ویتامین دی غنی شوند.

 مهمترین منابع ویتامین دی :

فواید و مضرات ویتامین دی 

روغن کبد ماهی کاد (این روغن حاوی میزان بالای ویتامین آ است که مصرف زیاد آن می تواند مسمومیت ایجاد کند بنابراین اگر از آن برای تامین ویتامین د استفاده می کنید در مورد مصرف این روغن با پزشک مشورت کنید.) 

ماهی های چرب مثل: سالمون، تن، ساردین و کیلکا

شیر و غلات غنی شده با ویتامین دی

تخم مرغ 

زمانی که پوست در معرض نورآفتاب است، بدن شروع به ساخت ویتامین د می کند. رنگ پوست بر تولید ویتامین د تاثیر دارد. افراد با پوست روشن تنها باید به مدت 45 دقیقه در هفته در نورآفتاب بمانند تا بدن بتواند ویتامین د موردنیاز را جذب کند درحالیکه مدت زمان موردنیاز برای افراد سیاه پوست بیش از 3 ساعت می باشد.

هوای ابری و مه آلود، لباس، کرم ضدآفتاب و شیشه پنجره همگی میزان جذب نورآفتاب را به پوست کمتر می کنند. استفاده از کرم ضدآفتاب به پیشگیری از سرطان پوست کمک می کند. در مناطقی که دسترسی به نورآفتاب کم است، جذب ویتامین د بسختی صورت می گیرد لذا به ساکنین این مناطق توصیه می شود که مکمل ویتامین د مصرف کنند. ویتامین د در بیشتر قرص های مولتی ویتامین وجود دارد و به شکل کپسول یا قرص از دوز 50 تا 1000 واحد در داروخانه ها یافت می شود. مصرف این ویتامین باید طبق تجویز پزشک انجام شود. افرادی که در هضم چربی مشکل دارند باید ویتامین د را به صورت تزریقی و طبق تجویز پزشک مصرف کنند.  

مصرف مقدار مناسبی از ویتامین دی به پیشگیری از برخی  بیماری ها کمک می کند:

علائم کمبود ویتامین دی در بدن

1- مصرف ویتامین دی در جلوگیری از استئوپورز :

ویتامین د به جذب کلسیم کمک کرده و موجب استحکام استخوان ها می شود بنابراین مصرف این ویتامین در طول عمر بسیار مهم است زیرا بیشتر استخوان ها در دوره جوانی شکل می گیرند. زنان در دوره یائسگی بیشتر در معرض خطر استئوپورز (پوکی استخوان) هستند لذا مصرف ویتامین د به همراه مکمل های کلسیم می تواند از پیشرفت پوکی استخوان و شکستگی آن جلوگیری نماید.

افراد دچار کمبود ویتامین د بیشتر در معرض شکستگی استخوان هستند لذا به این افراد توصیه می شود که روزانه 700 تا 1000واحد مکمل ویتامین د را مصرف نمایند. ویتامین د تا 22 درصد مانع شکستگی استخوان می شود.

 

2- نقش ویتامین د در بیماری راشیتیسم یا نرمی استخوان :

ویتامین د از بروز بیماری راشیتیسم یا نرمی استخوان و استئومالاسیا جلوگیری می کند. افرادی که در مناطق شمالی زندگی می کنند و دسترسی مستقیم به نور آفتاب ندارند، باید ویتامین د را از طریق مصرف شیر غنی شده و محصولات لبنی دریافت کنند. این افراد می توانند از مکمل ویتامین د یا مولتی ویتامین به همراه ویتامین د استفاده نمایند.

 

 

چاق شدن نقاط مختلف بدن با قرص مخمر آبجو در کوتاه مدت

برخلاف رژیم افراد چاق، رژیم‌هایی که برای افزایش وزن افراد لاغر تجویز می‌شود، معمولا زمان‌بر هستند و شاید حتی از یک ماه تا 3 ماه زمان لازم باشد تا وزن فرد لاغر زیاد شود. به یاد داشته باشید برای حل مشکل لاغری باید صبور باشید و سراغ استفاده از قرص برای چاق شدن نروید. برای آشنایی بیشتر با روش های چاق شدن با ما همراه باشید. مکمل مخمر آب جو اشتها را نیز بالا می‌برد. اگر می‌خواهید چند کیلو چاق شوید نیز می‌توانید از مکمل مخمر آبجو استفاده کنید.

عملکرد قرص مخمر آبجو بر بدن

قرص مخمر آبجو اشتها را نیز بالا می‌برد. اگر می‌خواهید چند کیلو چاق شوید نیز می‌توانید از مکمل مخمر آبجو استفاده کنید. 

عملکرد قرص مخمر آبجو بر بدن 

در قرص مخمر آبجو ویتامینهای گروه B، اسیدهای آمینه، مواد معدنی، فیبر، مواد آنتی اکسیدان و … وجود دارد. با توجه به ترکیبات، این قرص در کمک به ترمیم بافتها، جلوگیری از برخی سرطانها، افزایش اشتها، رفع خستگی و بالا بردن انرژی بدن، رفع یبوست، تنظیم متابولیسم بدن و … موثر باشد. می توان از این قرص 2 تا 6 عدد در روز هم مصرف نمود. مصرف قرص مخمر آبجو برای افرادی که از التهاب روده مانند کولیت رنج می‌برند توصیه نمی‌شود. به خاطر اینکه امکان دارد باعث افزایش التهاب‌های موجود شود. مصرف این ماده همچنین برای افرادی که تحت شیمی‌درمانی هستند توصیه نمی‌شود. توجه داشته باشید اگر داروی خاصی مصرف می‌کنید و یا برای مصرف این مکمل مردد هستید حتماً نظر پزشکتان را جویا شوید.

چاق شدن در یک هفته؟

دانشمندان در جدید ترین مطالعات خود نشان دادند چاق شدن در زمانی کوتاه بسیار راحت تر از لاغر شدن است. چاق ها و لاغرها دوست دارند تا در مدت زمانی بسیار کوتاه به وزن ایده آل خود برسند اما این هدف برای لاغرها بیشتر امکان پذیر است. بررسی ها نشان می دهند؛ افراد لاغر در درجه اول باید ورزش کنند بر خلاف باور عمومی که ورزش کردن سبب لاغر شدن لاغرها می شود برعکس باعث افزایش اشتها نیز می شود. افراد لاغر باید در روز 45 دقیقه پیاده روی سریع یا ورزش های سنگین انجام دهند در این صورت اسید معده این افراد بیشتر ترشح می شود و احساس گرسنگی زیادی می کنند. توصیه می شود حین پیاده روی برای چاق شدن تنقلات پرچرب مانند تخمه آفتابگردان و فندق مصرف کنید همچنین استفاده از قرص مخمر آبجو میتواند به افزایش اشتها کمک کند . افراد لاغر باید همراه خود شیرینی های شکری و بسیار شیرین مانند باقلوا و حلوا داشته باشند و هر 1 ساعت یک بار با آب یخ میل کنند. همچنین از خوردن نوشیدنی های داغ مانند چای بپرهیزید زیرا آب داغ معده را شستشو می دهد و باعث دفع مواد قندی از بدن می شود همچنین استفاده از موادی مثل قرص مخمر آبجو میتواند به افزایش اشتها و تسریع روند چاقی کمک کند.

به دلیل همین اثرات آن را برای کنترل تب و دردهای خفیف تا متوسط همچون بسیاری از دردهای مفصلی ناشی از روماتیسم مفصلی استفاده می‌کنند، از طرفی به دلیل ویژگی ممانعت از بروز لخته، در پیشگیری از سکته‌های قلبی و مغزی یکی از موثرترین داروهاست.

 

عوارض

 

تهوع، احساس سوزش یا آشوب در سر دل از عوارض شایع مصرف آسپیرین است، اما در صورت بروز عوارض زیر باید به پزشک مراجعه کرد:

 

ـ استفراغ خونی یا دفع مدفوع به رنگ سیاه که بوی بسیار بدی داشته و به کاسه توالت چسبندگی دارد.

 

ـ کهیر، تپش قلب، احساس خفگی که نشان از بروز واکنش‌های حساسیتی بوده و باید از ادامه مصرف امتناع کرده و فورا به اورژانس مراجعه کرد.

 

در صورتی که بیمار مبادرت به مصرف 200 ـ 300 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن بکند در معرض مسمومیت قرار دارد. مسمومیت خود را با تهوع، استفراغ، وزوزگوش و اختلال در شنوایی، تنفس‌های تند، تب و از دست رفتن آب بدن نشان می‌دهد. با این‌که آسپیرین باعث ممانعت از بروز لخته می‌گردد، با این حال در مسمومیت با آسپیرین احتمال بروز خونریزی جدی نادر است.

 

تداخلات دارویی

 

در صورت مصرف همزمان داروهایی همچون وارفارین و اسید والپروئیک خطر بروز خونریزی وجود دارد.ایبوپروفن(پروفن) می‌تواند اثرات محافظتی آسپیرین بر قلب را که با میزان دوز کم آسپیرین ایجاد می‌شود ، خنثی کند .

 

آسپیرین فعالیت داروهای خوراکی ضد دیابت همچون گلی بنگلامید را افزایش می‌دهد و می‌تواند باعث افت بیش از حد مورد نظر در قند خون گردد.

 

مصرف همزمان با ایبوپروفن و پیروکسیکام می‌تواند آسیب‌ها و عوارض گوارشی را افزایش دهد.

 

نکات لازم برای بیماران

 

– برای کاهش تحریک دستگاه گوارش می‌توان دارو را با غذا، پس از غذا یا به همراه داروهای ضداسید معده (رانیتیدین یا شربت معده) خورد؛ البته در مشکل روده‌ای (Enteric coated) دارو را نباید همزمان با داروهای ضد اسید معده استفاده کرد یا اقدام به جویدن یا له کردن دارونمود.

 

– قبل از خوردن دارو در صورت وجود بوی سرکه، دارو خراب شده و نباید مصرف گردد.

 

– جهت جلوگیری از ناراحتی معده حتما پس از خوردن آسپرین یک لیوان پر آب، شیر یا آب میوه بنوشید.

 

– آسپرین را درست پس از غذا مصرف کنید.

 

– اگر مبتلا به دیابت هستید، مصرف مکرر آسپرین می‌تواند باعث اختلال در نتایج قند ادرار گردد.

 

– برای جلوگیری از کاهش آب بدن هنگام مصرف آسپرین لازم است روزانه حداقل 6 لیوان آب یا مایع دیگر بنوشید.

 

– بسیاری از پزشکان ترجیح می‌دهند یک هفته قبل از عمل جراحی آسپرین را قطع کنند.

 

– اگر داروهای ضدانعقاد خون مثل وارفارین، کورتیکواستروئیدها همچون دگزامتازون، هیدروکورتیزون یا پردنیزون، داروهای دیابت، نقرس یا فشارخون استفاده می‌کنید حتما به پزشک خود اطلاع دهید.

 

خواب‌آلودگی، گیجی، صدای زنگ در گوش‌ها، هیجان و تنفس‌های تند و عمیق علائم مسمومیت با آسپرین است. در صورت مصرف بیش از حد دارو به نزدیک‌ترین مرکز پزشکی خود مراجعه کنید.

 

– در صورتی که آسپرین توسط پزشک معالج شما تجویز شده است، دستورات وی را به دقت رعایت و از تغییر میزان دارو پرهیز کنید.

 

– آسپرین را در کودکان کوچکتر از 12 سال تنها با تجویز پزشک مصرف کنید.

 

– در صورتی که آسپرین را طبق یک برنامه زمانی مشخص مصرف می‌کنید، به محض به خاطر آوردن دوز فراموش شده آن را میل کنید.

 

چه کسانی نباید آسپیرین مصرف کنند؟

 

بیماران حساس به آسپیرین همچون مبتلایان به آسم که دارای پولیپ بینی نیز هستند ، به دلیل خطر بروز علائم شدید ناشی از حساسیت باید از داروهای جایگزین استفاده کنند.

 

استفاده از آسپرین با دوز پایین در کسانی که دارای بیماری های قلبی و عروقی هستند و دچار سکته قلبی یا مغزی شده اند برای جلوگیری از تشدید این بیماری ها توصیه می شود.

 

در بیماری‌های خونریزی‌دهنده همچون هموفیلی و کمبود پلاکت، خطر بروز خونریزی شدید وجود دارد. در کودکان و نوجوانان مبتلا به عفونت‌های ویروسی استفاده از آسپیرین با خطر بروز اختلال در مغز به نام سندرم ری همراه است.

 

اگر بیمار دارای سابقه‌ای از زخم‌های گوارشی یا مبتلا به بیماری‌های کبدی شدید مانند هپاتیت است، باید با احتیاط از این دارو استفاده کند. زنان باردار مخصوصا در سه ماهه سوم بارداری و زنان شیرده نیز در استفاده از دارو باید احتیاط کنند.

دردهای مزمنی مثل سردرد و کمردرد، دردهای مفصلی و استخوانی از جمله شایع‌ترین مشکلات دوره میانسالی و سالمندی است که متاسفانه امروزه جوانان هم آن‌ها را تجربه می‌کنند. مشکل آنجاست که در خیلی از موارد این بیماری‌ها تنها نیستند و به دلیل وجود سایر بیماری‌ها افراد در خانه‌شان داروخانه‌ای از انواع داروها دارند. متاسفانه چیزی که ما امروزه یاد گرفته‌ایم این است که با اولین احساس درد، حتی یک سردرد ساده، سریعا یک قرص مسکن می‌خوریم. بی آنکه بدانیم مصرف طولانی مدت این قرص‌ها چه بر سر ما می‌آورند.

خیلی وقت‌ها هم این قرص‌ها دیگر تاثیری ندارند و ما همچنان به‌دنبال مسکن جدیدتر و قوی‌تر می‌گردیم. درادامه برخی مواد غذایی طبیعی معرفی می‌شوند که نتیجه مطالعات بسیاری خاصیت ضد درد و ضد التهاب آن‌ها را نشان داده‌اند. بدون شک تاثیر مواد غذایی در تسکین درد به سرعت و قدرت یک مسکن قوی نیست اما مصرف طولانی مدت آن‌ها ارزش‌ها و خواص بسیار فراتر از مصرف طولانی مدت مسکن‌ها برای بدن دارد.

روغن زیتون

یکی از ضدالتهاب‌های طبیعی و البته پرطرفدار روغن‌زیتون است که در کاهش دردها و التهاب‌های مزمن تاثیر قابل‌توجهی دارد. براساس تحقیقات انجام شده، روغن زیتون بخش قابل‌توجهی از این خواص خود را مدیون ترکیبی به نام Oleocanthal است که تاثیری مانند داروهای NSAID یعنی همان ضد التهاب‌های غیر‌استروئیدی در تسکین دردهای مزمن دارد؛ اما علاوه بر خواص ضددرد و ضدالتهاب، روغن زیتون فواید ارزشمند دیگری هم برای سلامتی دارد که تاثیر آن بر کاهش چربی‌خون و سلامت قلبی وعروقی از جمله مهم‌ترین آن‌هاست.

 داروی گیاهی برای بدن درد

روغن‌زیتون در کاهش دردها و التهاب‌های مزمن تاثیر قابل‌توجهی دارد 

زردچوبه

مدت‌ها پیش این ادعا که ادویه‌های مرسوم در غذاهای هندی تاثیر مهمی در تسکین دردهای آرتریت روماتوئید دارند مطرح شد. بعدها انجام مطالعات متعدد نشان داد که این ادعا کاملا درست بوده است.